Przejdź do głównej zawartości

If you'd like an essay-formatted version of this thread to read or share, here's a link to it on pluralistic.net, my surveillance-free, ad-free, tracker-free blog:

https://pluralistic.net/2023/07/23/but-i-know-what-i-like/#daniel-danger

2/

Ostrzeżenie o treści: Long thread/3

Ostrzeżenie o treści: Long thread/4

Ostrzeżenie o treści: Long thread/5

Ostrzeżenie o treści: Long thread/6

Ostrzeżenie o treści: Long thread/7

Ostrzeżenie o treści: Long thread/8

Ostrzeżenie o treści: Long thread/9

Ostrzeżenie o treści: Long thread/10

Ten wpis został zedytowany (1 rok temu)

Ostrzeżenie o treści: Long thread/11

Ostrzeżenie o treści: Long thread/12

Ostrzeżenie o treści: Long thread/13

Ostrzeżenie o treści: Long thread/14

Ostrzeżenie o treści: Long thread/15

Ostrzeżenie o treści: Long thread/16

Ostrzeżenie o treści: Long thread/17

Ostrzeżenie o treści: Long thread/18

Ostrzeżenie o treści: Long thread/19

Ostrzeżenie o treści: Long thread/20

Ostrzeżenie o treści: Long thread/21

Ostrzeżenie o treści: Long thread/22

Ostrzeżenie o treści: Long thread/23

Ostrzeżenie o treści: Long thread/eof

Ostrzeżenie o treści: Long thread/eof

Cory Doctorowudostępnił to.

Ostrzeżenie o treści: Long thread/16

What strikes me is that when the participants knew they would be asked to justify their choices, they chose lowest common denominator (from the description) material which they were then dissatisfied with after the fact. So rather than choosing their preferred material, they chose what seemed to them to be justifiable to a broader group of people. So it should be no surprise that their choice wasn't personally satisfying.