Wielu ludzi nadal wierzy, że kapitalizm jest stanem naturalnym dla człowieka. Że nie ma co wierzyć w ludzi. Kapitalizm, podobnie jak wcześniej feudalizm i monarchia, przekonał wielu, że jego koniec równa się końcowi wszechświata. Einstein nazywał to "okaleczanie świadomości jednostek" "najgorszym grzechem kapitalizmu". Jedną z największych przeszkód dla otwarcia życia politycznego na pomysły, dzięki którym do polityki mogłaby wrócić nadzieja jest wpajana nam od dekad niechęć do regulacji w ekonomii. Kontrakt wolnorynkowy wyjaławia i patroszy demokrację. Kapitalizm omamił nas obietnicą demokracji, ale dał nam jej odwrotność.

Bogaci mają swoich lobbystów, swoje media, swoje banki i instytucje międzynarodowe. My mamy głos raz na kilka lat i wybór między w większości pożałowania godnymi propozycjami politycznymi. Przebicie się z propozycjami, które mogłyby naprawdę coś zmienić, jak porzucenie PKB jako wskaźnika rządzącego gospodarką świata, gwarancja zatrudnienia czy ekologiczne planowanie jest bardzo trudne. Ich autorki i autorzy są wypychani poza nawias "praktycznej" polityki i procesów decyzyjnych. A przecież w obliczu kryzysu klimatycznego i rosnących kosztów utrzymania potrzebujemy dużo więcej! A jednak osób, które są świadome, że jesteśmy jednymi z ostatnich, którzy i które mają zasoby i czas by uratować świat przybywa. W AS widzimy to choćby w liczbie zgłoszeń do naszej organizacji. Dziękujemy za zainteresowanie naszymi treściami i udostępnianie ich. To ważne, potrzebujemy większego megafonu!